کیفیت مفرده:
در دوم سرد و تر گفته اند ظاهراً شیرین آن گر م و تر باشد.
افعال و قوا در طب سنتی ایران:
بازکننده سدد و ملین.
دستگاه گوارش: شیرین آن ملین طبع و موافق گرم مزاجان تا زمانی که در معده فاسد نشده باشد.
- باعث رفع بدبویی دهان - آشامیدن آب پخته و یا خیسانده خشک آن مسهل صفرا و ملین طبع و مسکن تشنگی و جوشش خون و صفرا و التهاب معده و رافع آروغ و خصوصاً میخوش (ترش و شیرین) آن.
تخم:نوع تلخ آن در دوم گرم و خشک و تخم نوع شیرین آن در درجه اول گرم و تر.
افعال و خواص آن: افزاینده میل جنسی و دارای هضم ضعیف، مصلح آن بریان کردن و نمک بر آن زدن است
روغن: همه اقسام آن بازکننده سدد و ملین سختی ها و برطرف کننده خشونت حلق و خشکی جلد روغن شیرین آن ضعیفتر از روغن بادام شیرین است.
رازی در رابطه با زردآلو می گوید معده را به شدت سرد می کند و باعث آروغ ترش و تولید صفرا و خون بد می شود به خصوص کسانی که مبتلا به نفخ و آروغ ترش هستند باید از خوردن آن اجتناب نمایند و آن را با زیره سبز یا رازیانه باید خورد اما برای کسانی که معده گرم و عطش زیاد دارند خوب است.
کاربردها در طب نوین:
دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی بوده و کاهنده روند اکسیداسیون در چربی های بدن می شود. همچنین در تحقیقات عصاره این میوه دارای خواص ضدمیکروبی بوده است
در درمان و کاهش علائم لکه های پوستی، سردرد و دردهای مفصلی مورد استفاده طب های سنتی جهان است و همچنین روغن دانه زردآلو در التهاب و وزوزگوش و مشکلات پوستی کارایی داشته است.
همچنین مصرف خوراکی میوه زردآلو در کاهش علایم بیماران مبتلا به یبوست مؤثر است
ترکیبات شیمیایی:
هر 100 گرم قسمت گوشتدار میوه حاوی 81 تا 85 گرم، کربوهیدرات 8 تا 12 گرم، پروتئین 0.43 تا 1، چربی 0.1 تا 0.12، کلسیم 18 میلی گرم، فسفر 22، آهن 3.07، پتاسیم 320، سدیم 1، گوگرد 6.1، منیزیوم 12.3، کلر 1، مس 0.12 میلی گرم، ویتامین A 2700-3000 واحد، ویتامین B1 10 میکرو گرم، ویتامین B2 0.05 میکروگرم، اسید فولیک 3 میکروگرم، اسید پانتونیک 0.3 میلی گرم، ویتامین C 15 میلی گرم.
مغز دانه حاوی 41 درصد روغن، ویتامین های A، B1، B2، C، PP، آسپاراژین، الورون، قندهای مختلف، اسید یانگامیک یا ویتامین B15، و دانه های تلخ 0.6-0.8 آمیگدالین دارد. برگ زردآلو نیز دارای آمیگدالین است (1).
خطرات و هشدارها:
مصرف دانه های تلخ طعم زردآلو به دلیل دلشتن آمیگدالین می تواند سبب بروز مسمومیت در افراد شود(6).
- در معده به سرعت متعفن و فاسد می شود و نفاخ و موجب آروغ ترش و تبهای عفونی است.
- مضر سرد مزاجان و صاحبان ریاح و تمدد و ضعف معده و مشایخ.
مصلح آن:شکر و مصطکی و انیسون و نانخواه و جوارش زیره و کندر.
- خوردن آب بعد از زردآلو به خصوص آب سرد و یخ و برف و یا خوردن آن بعد از غذای غیر منهضم خصوص غذای غلیظ بطی الهضم به شدت مضر است.
مصلح آن:قی فرمودن و تنقیه بدن با هلیله یا تخم رازیانه چند روز پی هم و یا بعد از آن سکنجبین خوردن و گویند نیم درهم مصطکی و نیم درهم انیسون با شراب میبه ممسک بیاشامند.
- ناشتا خوردن آن بسیار بد و مداومت بر آن باعث سحج. مصلح آن شکر و انیسون در جمیع امزجه.
و گفته اند هرگاه بعد از خوردن زردآلو فصد کنند خون سفید مشاهده گردد و لهذا زیاده روی در خوردن آن را سبب برص دانسته اند به جهت آنکه سریع التعفن و مولد خلط بلغمی است.
منابع:
(1) دکتر ابوالقاسم سلطانی، دایره المعارف طب سنتی گیاهان دارویی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایران، جلد 1، ص:244
(2) Medicinal plants in the Republic of Korea. Manila, World Health Organization Regional Offi ce for the Western Pacifi c, 1998 (WHO Regional Publications Western Pacifi c Series, No. 21).
(3) محمد حسین عقیلی خراسانی، مخزن الادویه، ص:742
:: موضوعات مرتبط:
مطالب دارویی ,
,
:: بازدید از این مطلب : 1383
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
