اهميت حياتي شرح حال و دقت به آن
هنگام معاينه بيمار اخذ شرح حال كامل، ثبت آن در پرونده بيمار و دقت نمودن به شرح حال، تاريخچه بيماري و دارويي از اهميت خاصي برخوردار است و از بسياري مشكلات از جمله: عدم تشخيص و درمان صحيح، تداخلات دارويي، حساسيت دارويي و ... پيشگيري مينمايد.
جهت پي بردن به اهميت موضوع به مورد ذيل توجه فرماييد:
معرفي مورد:
بيماري 68 ساله به علت دل درد همراه با يبوست، تهوع و استفراغ در ساعات پاياني كشيك پزشك عمومي به درمانگاه مراجعه مينمايد. همراه بيمار (پسر وي) هنگام معاينه بيمار به پزشك معالج اظهار ميدارد كه وي مبتلا به بيماري هاي قلبي، ديابت، فشارخون و چربي بالا ميباشد و به علت تهوع شديد، داروهاي قلبي و كاهنده قند خون خود را استفاده نكرده است.
پزشك معالج پس از معاينه براي بيمار تشخيص بيماري گوارشي داده و داروهاي منيزيوم هيدروكسايد، سوربيتول، آمپول متوكلوپراميد، آمپول پنيسيلين، آمپول هيوسين و قرص سيلاكس و سرم 3/1، 3/2، آْمپول پيروكسيكام و آمپول ب كمپلكس تجويز نموده است. پس از اتمام سرم، حال بيمار دگرگون شده و دچار ايست قلبي ميشود كه بدنبال آن عمليات CPR (احياء قلبي ريوي) براي وي شروع ميشود. پزشك معالج اظهار داشته كه به همراه بيمار توصيه كرده است كه براي بيمار E.K.G گرفته شود اما همراه بيمار با بيان اينكه بيمار مسموميت غذايي و يا آنژين داشته و نيازي به نوار قلب ندارد، از انجام آن خودداري ميكند. معالوصف با توجه به اينكه زمان كشيك پزشك معالج رو به پايان بوده است، به محض اطلاع از حال بد بيمار، فوراً بالاي سر او حاضر شده و با كمك پزشك كشيك بعدي، CPR ادامه مييابد كه متاسفانه موفقيتآميز نبوده و بيمار فوت ميكند. در گواهي فوت علت، بيماري ايسكميك قلبي ذكر شده است.
پس از فوت بيمار، خانواده وي به نظام پزشكي مراجعه و از پزشك معالج به علت عدم تشخيص و درمان نادرست بيماري و عدم توجه كافي شكايت مينمايند.
پرونده بيمار در هياتهاي كارشناسي بدوي، تجديدنظر و عالي توسط كارشناسان مربوطه رسيدگي و با ذكر اينكه بيمار سابقه جراحي قلب و ديابت داشته و وجود مشكل قلبي تقريباً محرز بوده و به كارگيري تمهيدات لازم از جمله گرفتن نوار قلب، مشاوره با متخصص قلب و بستري در بيمارستان ضروري بوده، پزشك معالج را مقصر دانسته و محكوم مينمايند.
توصيه: به همكاران محترم توصيه ميشود كه در مورد بيماراني كه با علائم تهوع، استفراغ و دل درد مراجعه ميكنند، توجه كافي نموده و شرح حال كاملي از سوابق قبلي، بيماري هاي زمينهاي و داروهاي مصرفي گرفته و در صورت عدم تشخيص بيماري، و يا فراهم نبودن امكانات لازم و يا نياز به اقدامات درماني خاص، بيمار را پس از اقدامات اوليه درماني جهت بررسي بيشتر به مراكز مجهزتر كه داراي تخصصهاي لازم باشند، راهنمايي نمايند. رعايت اين توصيه در مورد بيماران ديابتي و افراد مسن با سابقه بيماري هاي قلبي داراي اهميت مضاعفي ميباشد.
:: موضوعات مرتبط:
کمکهای اولیه ,
,
:: بازدید از این مطلب : 1396
|
امتیاز مطلب : 11
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3